İnsan Ne ile Yaşar?
“Adam bir yılın hesabını yapıyor, oysa akşama kalmadan öleceğini bilmiyor.”
İnsan neyle yaşar? Bu sorunun cevabı tabi ki kişiden kişiye değişir. Tolstoy okucuyucalarına ders niteliğinde sevginin her şeyden üstün olduğunu vurguluyor. Aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz diyip tevekkül etmeyi öğretiyor. Kısacık kitapta bir sürü deyim çıkıyor. Tolstoy ; Kötülük değil de iyilikle kalplerimizin dolu olması lazım. Fenalıkla değil de güzellikle bakmamızı, aç gözlü olmaktansa gönlümüzün tok olmasının gerekliliğini ve mutlu olmak için para pul değil de insan olmamızı vurguluyor. Farkındalık oluşturmak adına gayet güzel ve başarılı bir eser. Peki insan neyle yaşar?;
İnsan sevgiyle, mutlulukla, tevekkül ederek, sabırla bekleyerek, alçak gönüllü olarak yaşar… Kitaba göre bir gün herkes yaptıkları yanlışları görecek. Nefsimizle hareket etmenin hem insanlığımıza hem de sağlığımıza nasıl zararlar verdiğini bir gün anlayacağız. İş işten geçmeden kendimizi bulmamız gerekiyor.
Kısacası, kalbimizde kötülük olmadan, kendimize ve insanlara zarar vermeden huzur içinde yaşamak istiyorsak nefsimizin bizi değil de bizim nefsimizi yönetmemiz lazım..
Her şeyin başı sevmekle başlar ama saf sevmekle..